19 اکتبر 2022 - مطالعه ی اخیرا منتشر شده در مجله مراقبت از دیابت نشان داد که مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم - گلوکز 2 (SGLT2) در مقایسه با آگونیست های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون یا مهارکننده های دی پپتیدیل پپتیداز-4، با افزایش خطر سرطان مثانه (رویدادهای اولیه سرطان مثانه) مرتبط نیستند.

از ژانویه 2013 تا دسامبر 2020، محققان یک مطالعه کوهورت مقایسه ای فعال چند سایتی، مبتنی بر جمعیت را انجام دادند. بیماران بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 در گروه شروع درمان با مهارکننده‌های SGLT2 یاGLP-1RA  و یا در گروه شروع درمان با مهارکننده‌های SGLT2 یا مهارکننده‌هایDPP-4  قرار گرفتند. برای تخمین نسبت های خطر(HRs)، از مدل های خطر متناسب کاکس و فاصله ی اطمینان 95 درصد برای سرطان مثانه استفاده شد. علاوه بر این، مدل‌ها با استفاده از طبقه‌بندی خوب امتیاز گرایش وزن‌گذاری شدند.

نکات برجسته این مطالعه عبارت بودند از:

·        در مجموع در مقایسه ی گروه مهارکننده SGLT2 و گروه GLP-1RA با میانگین پیگیری 1.5 تا 2.2 سال مشخص گردید که مهارکننده‌های SGLT2 با افزایش خطر سرطان مثانه نسبت بهGLP-1RAs ، مرتبط نیستند.

·        در مقایسه ی افراد تحت درمان با مهارکننده‌های  DPP-و تحت درمان با مهارکننده‌هایSGLT2  با میانگین پیگیری از 1.6 تا 2.6 سال، استفاده از مهارکننده‌های  SGLT2با افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه مرتبط نبودند. در تجزیه و تحلیل حساسیت نتایج به طور کامل سازگار بود.

نویسندگان دریافتند که مهارکننده‌هایSGLT2 با ایجاد خطر سرطان مثانه ارتباط ندارند. یافته های این تحقیق همچنین نشان داد که استفاده کوتاه مدت از مهارکننده های SGLT2 مانع بروز سرطان مثانه نمی شود.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/sglt2-inhibitors-not-linked-to-increased-bladder-cancer-risk-study-100868